Det var flest kommunar for hundre års tid sidan. Då blei mange sokn i same prestegjeld eigne kommunar, drivne nærast på dugnad. Greipstad blei skild ut frå Søgne i 1913, men framleis har dei sparebank saman.

Uansett kor mykje ein prøver, er dei nærast umoglege å oversjå: Ikkje berre har boksane med energidrikk så skrikande design at dei nærast hoppar mot oss, men hyllene – og ikkje minst kjøleskåpa – med dei fyller stadig fleire kvadratmeter i butikkane. Spar tilbyr 50 variantar, hjå nettbutikken til Coop finn eg heile 73 energidrikkar i sortimentet. Kan det likevel vere at alle saman er ei misforståing?

Per Johan Martens var skuletannlækjar i Rødberg i Numedal, og kona Susanne var lærar. Martens’ farfar var tysk innvandrar, så då krigen kom, var det viktig for Martens å vera ein «god nordmann». Han var aktiv i motstandsrørsla, då sonen Rolf Olav vart fødd 22. februar 1942.

Ingen samfunn har nokon gong meint at dei hadde nok av alt, ikkje eingong rike samfunn som vårt meiner det. Og når det aldri er nok velstand og rikdom å fordele, kan ikkje alle få det dei meiner dei treng. Nokre får for lite.

Mat, pengar og mangt anna me sopar i hop, har det med å verta borte att: «Det minkar på mengda når det dreg i lengda.» Men den mangslungne ordmengda vår ser ut til å halda seg godt. Ja, nokre ord går ut or bruk, men jamt og samt kjem nye til. Me har rett mange å velja mellom! Den som kan både nynorsk og bokmål og andre mål attpå, er mestsom mangemillionær i språkvegen.

Det er det same kvart år. Straks sumaren er i kjømda og me gler oss til lyse kveldar, kjem sumarsolkverv snikande og syrgjer for at det går mot mørkare tider på den nordlege halvkula. Her i bokstova har me freista å få til ei endring på dette, diverre var det ikkje så mykje me fekk gjort med himmellekamane. Når dei gilde sumardagane litt etter litt vert kortare, finst det heldigvis eit triks me har god erfaring med. Nemleg å gjere som Aslaug Låstad Lygre seier og ta sumarnatta i bruk. Som det heiter i eit finsk ordtøke: «Svevn gjev ingen pels.»

Sigbjørn Obstfelders eine diktsamling, Digte, kom i 1893 og inneheldt 31 dikt. Ytterlegare dikt pluss eit kvart hundre tekstar prosalyrikk vart trykte i Efterladte arbeider (1903, red. Viggo Stuckenberg). Første samle­utgåve kom i 1917: Skrifter I–II (red. Carl Nærup), der tillegga frå 1903 er med.

1. Det er kanskje ikkje så openbert kvar hovudinngangen til det nye Nasjonalmuseet er. Han ligg gøymd bak kva stor bygning frå 1872?

Vi les om krigen i Ukraina og vert sjokkerte over dei materielle øydeleggingane og alle menneska som vert drepne. Hærane sprengjer bruer, bombar bustadblokker og skyt sund stridsvogner, og soldatane skyt både kvarandre og sivile. Det er forferdeleg og heilt normalt.

Kan ein leve av å danse? Eit spørsmål dansarar, og andre kunstnarar, må svare på både titt og ofte – motvillig eller ei. Ein dansekarriere krev sitt, både før og no.

Det var avslutning for vidaregåande og høgtidsam utdeling av vitnemål etter tre års strev, eller, om ein vil, eitt år med skule og to år med «skule». Avgangselevane, stasa opp i dress, kjole og bunad, blei i tur og orden kalla fram. Det tok si tid, for 2003 var eitt av åra då foreldre belasta arvingane med uhorveleg mange mellom- og etternamn.

Det var avslutning for vidaregåande og høgtidsam utdeling av vitnemål etter tre års strev, eller, om ein vil, eitt år med skule og to år med «skule». Avgangselevane, stasa opp i dress, kjole og bunad, blei i tur og orden kalla fram. Det tok si tid, for 2003 var eitt av åra då foreldre belasta arvingane med uhorveleg mange mellom- og etternamn.

Det var flest kommunar for hundre års tid sidan. Då blei mange sokn i same prestegjeld eigne kommunar, drivne nærast på dugnad. Greipstad blei skild ut frå Søgne i 1913, men framleis har dei sparebank saman.

Uansett kor mykje ein prøver, er dei nærast umoglege å oversjå: Ikkje berre har boksane med energidrikk så skrikande design at dei nærast hoppar mot oss, men hyllene – og ikkje minst kjøleskåpa – med dei fyller stadig fleire kvadratmeter i butikkane. Spar tilbyr 50 variantar, hjå nettbutikken til Coop finn eg heile 73 energidrikkar i sortimentet. Kan det likevel vere at alle saman er ei misforståing?

Per Johan Martens var skuletannlækjar i Rødberg i Numedal, og kona Susanne var lærar. Martens’ farfar var tysk innvandrar, så då krigen kom, var det viktig for Martens å vera ein «god nordmann». Han var aktiv i motstandsrørsla, då sonen Rolf Olav vart fødd 22. februar 1942.

Ingen samfunn har nokon gong meint at dei hadde nok av alt, ikkje eingong rike samfunn som vårt meiner det. Og når det aldri er nok velstand og rikdom å fordele, kan ikkje alle få det dei meiner dei treng. Nokre får for lite.

Mat, pengar og mangt anna me sopar i hop, har det med å verta borte att: «Det minkar på mengda når det dreg i lengda.» Men den mangslungne ordmengda vår ser ut til å halda seg godt. Ja, nokre ord går ut or bruk, men jamt og samt kjem nye til. Me har rett mange å velja mellom! Den som kan både nynorsk og bokmål og andre mål attpå, er mestsom mangemillionær i språkvegen.

Det er det same kvart år. Straks sumaren er i kjømda og me gler oss til lyse kveldar, kjem sumarsolkverv snikande og syrgjer for at det går mot mørkare tider på den nordlege halvkula. Her i bokstova har me freista å få til ei endring på dette, diverre var det ikkje så mykje me fekk gjort med himmellekamane. Når dei gilde sumardagane litt etter litt vert kortare, finst det heldigvis eit triks me har god erfaring med. Nemleg å gjere som Aslaug Låstad Lygre seier og ta sumarnatta i bruk. Som det heiter i eit finsk ordtøke: «Svevn gjev ingen pels.»

Sigbjørn Obstfelders eine diktsamling, Digte, kom i 1893 og inneheldt 31 dikt. Ytterlegare dikt pluss eit kvart hundre tekstar prosalyrikk vart trykte i Efterladte arbeider (1903, red. Viggo Stuckenberg). Første samle­utgåve kom i 1917: Skrifter I–II (red. Carl Nærup), der tillegga frå 1903 er med.

1. Det er kanskje ikkje så openbert kvar hovudinngangen til det nye Nasjonalmuseet er. Han ligg gøymd bak kva stor bygning frå 1872?

Vi les om krigen i Ukraina og vert sjokkerte over dei materielle øydeleggingane og alle menneska som vert drepne. Hærane sprengjer bruer, bombar bustadblokker og skyt sund stridsvogner, og soldatane skyt både kvarandre og sivile. Det er forferdeleg og heilt normalt.

Kan ein leve av å danse? Eit spørsmål dansarar, og andre kunstnarar, må svare på både titt og ofte – motvillig eller ei. Ein dansekarriere krev sitt, både før og no.

Det var avslutning for vidaregåande og høgtidsam utdeling av vitnemål etter tre års strev, eller, om ein vil, eitt år med skule og to år med «skule». Avgangselevane, stasa opp i dress, kjole og bunad, blei i tur og orden kalla fram. Det tok si tid, for 2003 var eitt av åra då foreldre belasta arvingane med uhorveleg mange mellom- og etternamn.

Det var avslutning for vidaregåande og høgtidsam utdeling av vitnemål etter tre års strev, eller, om ein vil, eitt år med skule og to år med «skule». Avgangselevane, stasa opp i dress, kjole og bunad, blei i tur og orden kalla fram. Det tok si tid, for 2003 var eitt av åra då foreldre belasta arvingane med uhorveleg mange mellom- og etternamn.