Ingenting kan stoppe meg no, heiter det i refrenget på «Light Blue», eit av høgdepunkta på Valentine, den nye plata frå Snail Mail. Songen er sett frå perspektivet til eit menneske som står ved eit skilje. Herfrå er det ingen veg tilbake no. Den stillferdige songen varer berre to og eit halvt minutt, men det er alt Lindsey Jordan treng. Når det stilnar frå høgtalaren, får du lyst til å høyre låten ein gong til. 

Den britiske DJ-en og musikkprodusenten Anz er basert i Manchester. Ho spelar spretten klubbmusikk på den frie internettradiokanalen NTS éin laurdag i månaden, og DJ-setta hennar er aldri keisame. Dei krinsar rundt acid house, breakbeat, electro, afrobeat, afrobeats (ja, dette er to forskjellige sjangrar), og andre funky stilartar der det vert lagt stor vekt på basslinene. På All Hours får vi høyre hennar eigne komposisjonar, og her er det òg dei djupe frekvensane som står i fokus.

Om ikkje Jan Eggum alltid hadde vore så sta og kontrær, kunne han ha enda som bibliotekar eller lærar. Det siste ville blitt ein katastrofe for alle partar, medan det sterke samlargenet hans kunne funne seg til rette blant bøker.

Eg kan ikkje gjere anna enn å spisse øyra når Radiohead løftar fram Kid A (2000) og Amnesiac (2001), og leitar fram og samlar anna materiale frå perioden i ein tredje albumkonstellasjon dei no kallar Kid Amnesiae, «eit minnepalass av halvhugsa og halvgløymt materiale», som det heiter i ei pressemelding, og gir ut det 34 spors store beistet som trippelalbumet KID A MNESIA (med karakteristisk kul omslagskunst ved Stanley Donwood).

Olga Konkova er attende på Losen Records med den faste trioen sin og eit dusin nye låtar etter liveinnspeling på tyske Dreyer Gaido i fjor. Trioen var hjå Vidar Lunden på Musikkloftet i Asker dagen etter at Noreg koronastengde.

Heimen er eit Tromsø- og Alta-basert band. Musikken, som dei kallar kunstpop, inneheld element frå pop, tradisjonsmusikk og progrock blanda saman med eit aldri så lite islett jazzinspirasjon. Frontfigur Kari Heimen er både trommis og vokalist og kallar seg ein fornorska same. På plata Historier – Vi hentes hjem (eller på samisk Muitalusat – Mii vižžot ruoktot), som kjem ut i dag, 29. oktober, syng ho på norsk og joikar på samisk.

Det var i 1966 at Nancy Sinatra gav ut debutalbumet Boots, på Reprise Records, plata som inneheldt superhiten «These Boots Are Made for Walkin’», og plateselskapet Light in the Attic har bestemt seg for å feire det som er eit 55 års-jubileum med ei praktutgåve, der ulike format byr på litt av kvart av ekstramateriale.

Dei er fantastiske, desse anatomiske plansjane med namn på latin, i alle fall for oss som ikkje treng å lære oss alt saman utanboks, men snarare kan studere dei med avslappa eller nervøs fascinasjon, og utbryte noko slikt som: «For eit organ hjernen eigentleg er!»