Operaorkesteret har 101 fulltidstilsette musikarar.
Foto: Jorg Wiesner / Den Norske Opera & Ballett
Åtte ouverturar
«Den norske operalitteraturen er en godt gjemt og altfor lite kjent perle i vår nasjonale kulturarv.» Det skriv Håvard Vegge, sjefen for Den Norske Opera & Balletts operaorkester, i omslagsheftet til albumet Norwegian Opera Ouvertures. Som tittelen seier, får me her det instrumentale opningsnummeret frå åtte operaar av like mange norske komponistar, komponerte mellom 1824 og 1940.
Fargerik vev
Henriette Eilertsen, fløyte; Signe Emmeluth, altsaks; Marthe Lea, tenorsaks; Andreas Røysum, klarinett, bassklarinett og kontrabassklarinett; Hans P. Kjørstad, fiolin; Joel Ring, cello og bass; John Andrew Wilhite-Hannisdal og Christian Meaas Svendsen, bass; Ivar Myrset Asheim, trommer og perkusjon. Motvind Records
– Under nedstenginga har eg øvd meg på fingerspel for å halda demonane unna, fortel Tønes på Deichmanske bibliotek i Oslo etter at han har halde konsert i hovudstaden med songar han spelte inn før pandemien nådde Noreg.
Alle foto: Håvard Rem
Med bygdesketsjar til hovudstaden
Etter lang tids venting kan folk i Oslo endeleg stå i Tønes-kø att, og le seg skakke av ein ny sketsj han skreiv for to år sidan.
Marius Klovning har bakgrunn frå jazz, men tek òg ein svingom innom folkemusikk og viser.
Foto: NXN Recordings
Akustisk univers
Ikkje før hadde Marius Klovning som ein del av bandet Flukten debutert med Velkommen håp, så er han aktuell med soloplate. Late Nights, Early Mornings er ein oppfølgjar til Hagebyen, som kom for to år sidan.
Komponist Hans Zimmer har fått mange prisar for filmmusikken han har komponert.
Foto: Rebecca Cabage / AP / NTB
Arkivet: Ny filmmusikk
Skal du lage episk storfilm, må du ha episk stormusikk, gestar som er store nok til å fylle rommet og spele med lerretet. Eg trur i alle fall regissør Denis Villeneuve tenkjer slik når han får Hans Zimmer med på laget, først saman med Benjamin Wallfisch på lydsporet til Blade Runner 2049 (2017), med sine ekko frå Vangelis’ lydspor til originalfilmen Blade Runner (1982), og i år til Dune. Til sistnemnde tilfører musikken den ørkenestetiske filmopplevinga fantastisk mykje, i ein lydproduksjon som kviskrar når han skal, og tornar når han må.
The Velvet Underground på scena. Frå venstre John Cale, Sterling Morrison og Lou Reed.
Foto frå filmen
Velvet Underground i trygge hender
Rockehistoria er proppfull av mytologisering og svulstig epokedanning, noko som ofte har vorte forsterka, og ikkje ofte nok kritisk utfordra, av ein overflatisk, panegyrisk TV-dokumentarisme der såkalla legender og ikon står i kø for å skryte av kvarandre og banalitetar vert lagde fram som om det var geniale innsikter.
Det tyske koret og barokkorkesteret Gaechinger Cantorey.
Foto: Martin Förster
Flyttesjauen
Mennesket Johann Sebastian Bach (1685–1750) veit me heller lite om. Det meste lyt me tyda ut frå offentlege dokument, or arbeidskontraktar og avisnotisar. 4. juni 1723 skreiv til dømes ei Leipzig-avis: «Kring middagstider førre laurdag kom fire vogner med husgeråd frå Köthen hit som tilhøyrde den fyrstlege kapellmeisteren, han som er kalla til byen som kantor. Klokka 2 kom han sjølv med familien på to vogner og flytte inn i den nyrenoverte leilegheita i Thomasskulen.»
Fleirtydig spelmusikk
Dataspelet Sable fortel ei soge om overgangsritar. Tematikken speglar seg både i den visuelle stilen, som ser handteikna ut og er inspirert av den franske serieteiknaren Moebius, og i musikken, som er laga av indiebandet Japanese Breakfast med amerikansk-koreanske Michelle Zauner i spissen.
Lil Nas X då han opptredde på BET-utdelinga søndag 27. juni i år.
Foto: Chris Pizzello / AP / NTB
Pop for vår tid
Den amerikanske artisten Lil Nas X sette nye listepoprekordar i 2019, då country-rap-songen «Old Town Road» okkuperte toppen av Billboard Hot 100-lista 19 veker på rad. Debutalbumet Montero er kalla opp etter det eigentlege namnet hans, Montero Lamar Hill.
Ei eventyrleg reise
Eivind Lønning, trompet; Mette Rasmussen, altsaksofon; Atle Nymo, tenorsaksofon og klarinettar; Oddrun Lilja Jonsdottir, gitar og vokal; Oscar Grönberg, tangentinstrument; Ingebrigt Håker Flaten, bass; Veslemøy Narvesen og Olaf Olsen, trommer og perkusjon. Odin
Biletet er teke i samband med innspelinga av videoen til «Hippocampus Serenade».
Foto: Erik Hannemann
Åleine med cerebrum
Dei er fantastiske, desse anatomiske plansjane med namn på latin, i alle fall for oss som ikkje treng å lære oss alt saman utanboks, men snarare kan studere dei med avslappa eller nervøs fascinasjon, og utbryte noko slikt som: «For eit organ hjernen eigentleg er!»
Operaorkesteret har 101 fulltidstilsette musikarar.
Foto: Jorg Wiesner / Den Norske Opera & Ballett
Åtte ouverturar
«Den norske operalitteraturen er en godt gjemt og altfor lite kjent perle i vår nasjonale kulturarv.» Det skriv Håvard Vegge, sjefen for Den Norske Opera & Balletts operaorkester, i omslagsheftet til albumet Norwegian Opera Ouvertures. Som tittelen seier, får me her det instrumentale opningsnummeret frå åtte operaar av like mange norske komponistar, komponerte mellom 1824 og 1940.
Komponist Hans Zimmer har fått mange prisar for filmmusikken han har komponert.
Foto: Rebecca Cabage / AP / NTB
Arkivet: Ny filmmusikk
Skal du lage episk storfilm, må du ha episk stormusikk, gestar som er store nok til å fylle rommet og spele med lerretet. Eg trur i alle fall regissør Denis Villeneuve tenkjer slik når han får Hans Zimmer med på laget, først saman med Benjamin Wallfisch på lydsporet til Blade Runner 2049 (2017), med sine ekko frå Vangelis’ lydspor til originalfilmen Blade Runner (1982), og i år til Dune. Til sistnemnde tilfører musikken den ørkenestetiske filmopplevinga fantastisk mykje, i ein lydproduksjon som kviskrar når han skal, og tornar når han må.
Marius Klovning har bakgrunn frå jazz, men tek òg ein svingom innom folkemusikk og viser.
Foto: NXN Recordings
Akustisk univers
Ikkje før hadde Marius Klovning som ein del av bandet Flukten debutert med Velkommen håp, så er han aktuell med soloplate. Late Nights, Early Mornings er ein oppfølgjar til Hagebyen, som kom for to år sidan.
Det tyske koret og barokkorkesteret Gaechinger Cantorey.
Foto: Martin Förster
Flyttesjauen
Mennesket Johann Sebastian Bach (1685–1750) veit me heller lite om. Det meste lyt me tyda ut frå offentlege dokument, or arbeidskontraktar og avisnotisar. 4. juni 1723 skreiv til dømes ei Leipzig-avis: «Kring middagstider førre laurdag kom fire vogner med husgeråd frå Köthen hit som tilhøyrde den fyrstlege kapellmeisteren, han som er kalla til byen som kantor. Klokka 2 kom han sjølv med familien på to vogner og flytte inn i den nyrenoverte leilegheita i Thomasskulen.»
The Velvet Underground på scena. Frå venstre John Cale, Sterling Morrison og Lou Reed.
Foto frå filmen
Velvet Underground i trygge hender
Rockehistoria er proppfull av mytologisering og svulstig epokedanning, noko som ofte har vorte forsterka, og ikkje ofte nok kritisk utfordra, av ein overflatisk, panegyrisk TV-dokumentarisme der såkalla legender og ikon står i kø for å skryte av kvarandre og banalitetar vert lagde fram som om det var geniale innsikter.
– Under nedstenginga har eg øvd meg på fingerspel for å halda demonane unna, fortel Tønes på Deichmanske bibliotek i Oslo etter at han har halde konsert i hovudstaden med songar han spelte inn før pandemien nådde Noreg.
Alle foto: Håvard Rem
Med bygdesketsjar til hovudstaden
Etter lang tids venting kan folk i Oslo endeleg stå i Tønes-kø att, og le seg skakke av ein ny sketsj han skreiv for to år sidan.
Fleirtydig spelmusikk
Dataspelet Sable fortel ei soge om overgangsritar. Tematikken speglar seg både i den visuelle stilen, som ser handteikna ut og er inspirert av den franske serieteiknaren Moebius, og i musikken, som er laga av indiebandet Japanese Breakfast med amerikansk-koreanske Michelle Zauner i spissen.
Båten er heilårs bustad, musikkstudio og iskald om vinteren.
Alle foto: Dagfinn Nordbø
Blues og tradisjonar
For nokre år sidan fekk eg ein draumejobb av NRK P1: Reiseradioen hyra meg inn for å skrive aktuelle, satiriske låtar på svensk – à la Cornelis Vreeswijk. Alle songane blei framførte live på radio av den dyktigaste Vreeswijk-tolkaren vår, Yngve Fritjof Kristiansen.
Sjøforsvarets musikkorps, her på tokt på Byfjorden i Bergen.
Foto: Eivind Senneset
Oter til minne
Sjøforsvartes musikkorps held til på Bergenhus Festning og er det eine av to heilprofesjonelle orkester i Bergen (Bergen Filharmoniske Orkester er det andre). Den medvitne politikken deira med å engasjera vestlandske komponistar til å skriva tingingsverk, har vore givande; det provar dette albumet med tre stykke av Ketil Hvoslef.
