Madonna blei fødd i 1958, og i år er det 40 år sidan debutsingelen hennar, «Everybody», blei spelt inn. 50 av utgjevingane hennar – inkludert eit heilt album, You Can Dance, i 1987 – har oppnådd nummer-éin-plassering på den amerikanske Billboard Dance Club Songs-hitlista. Finally Enough Love feirar høvet ved å samle remiksar av 16 av desse, og 19. august kjem ei 50 spor lang samling, Finally Enough Love: 50 Number Ones.

Uli Kempendorff, tenorsaksofon, Julia Hülsmann, piano, Marc Muellbauer, bass og Heinrich Köbberling, trommer.
ECM

Den nye plata til The Sadies, Colder Streams, skulle vise seg å verte den siste Dallas Good var med på.

Eg veit det er dårleg timing, men det er likevel ein haustsong eg har på hjernen for tida: I «Autumn Song», som opnar årets sommaralbum frå Laura Veirs, Found Light, erklærer ho like godt sommaren for over i første verseline. Tida er inne for å lage ei liste, syng Veirs, ei oversikt over måtar å vere fri på, måtar å sleppe taket på – over alt ein veit no, som ein ikkje visste før.

Mála ádh er gælisk for lykkepose. Eg var flaksen nok til å slumpe til å få tilgang til den nye samlinga til det skotske plateselskapet tidlig, og kan melde at LUCKYBAG002 er fylt med saliggjerande musikk som får bein, føter, hovud – kort sagt alle kropps- og sinnsdelar – til å humpe og sprette i takt.

Pianist og komponist «Blue» Gene Tyranny var ein særs kjenslevar og formidabel utøvar med ein omfattande produksjon.

Ina Sagstuen og Natali Abrahamsen Garner, vokal og elektronikk; Torstein Lavik Larsen, trompet; Anja Lauvdal, synthar; Fredrik Rasten, ak. gitar; Anton Toorell, elgitar; Magnus S. Nergaard, bass; Jan Martin Gismervik, trommer.
Sofa

Radiomannen John Peel (1939–2004) var ei musikklegende, med utrøytteleg og iherdig formidling for BBC Radio 1 frå 1967 og heilt fram til han gjekk bort. Særleg vart han kjend for Peel Sessions, der artistar kom innom studio og heldt ein minikonsert (gjerne med fire songar). Fleire store namn fekk eit større publikum for første gong på denne måten. Meir enn 4000 slike økter vart det til slutt, med over 2000 artistar, og ein del gav Peel ut som EP-plater på sitt eige Strange Fruit Records frå 1986 og frametter.

Kvart barn ser det, kvart barn veit, heiter det i «Amberlit Morning», kanskje den finaste songen på Joan Shelleys nye album The Spur. Låten dveler ved det unge blikket mot verda, og det dette kan romme av visdom og uskuld og av tørst på råe, sanselege inntrykk. Med henne syng Bill Callahan, i det som står fram som ein refleksjon over barndom – både slik han ser ut i minnet, og slik vi kan få auge på han på nytt, om vi sjølve får barn.

New York-duoen Machine Girl spelte nyleg ein katarsisk konsert med trykk og energi, mykje headbanging og ein del stagediving på Blå i Oslo.