DAG OG TID

Støre-regjeringa har ikkje skapt politisk synergi, men sklerose. Dei baserte partia lever ikkje i fruktbar symbiose. Dei har prøvd å snylta på kvarandre, med innslag av kannibalisme. Begge er blitt magrare av det. Dei har spela kvarandre dårlegare, det er uro i rekkene, og det er vanskeleg å skaffa seg eit nytt veljarfolk.

Har du høyrt om qatarmizat? Nei, kva det jødiske samfunnet i Kairo drakk på 1200-talet, er nok ikkje kvardagskunnskap i dag, men så langt attende går faktisk ideen om å blande vatn, sitrusfrukt og søtstoff til ein forfriskande drikk.

Eg følgde den gamle mannen langt oppi 90-åra. Kvar månad ringde den russisk-aserbajdsjansk-israelske stormeisteren Emil Sutovskij (f. 1977) til Nejsjtadt og rapporterte frå samtalen på Facebook. Det var sjakkinternett på sitt beste.

Blada skjelv i vinden, og nokre av dei er meir skjelvne enn andre. Det er ikkje for inkje me seier at nokon skjelv som eit ospelauv. Me kan skjelva på hendene, i røysta, i knea eller rett og slett i buksene. Verst er det når sjølve grunnen under oss skjelv. Til alt hell er ikkje alle område på jorda jordskjelvområde. Mange stader vert folk fyrst og fremst råka av politiske jordskjelv.

Det har vore val i Noreg, men sidan Klok-redaksjonen er politisk nøytral, vil me ikkje komme med spissfindigheiter om valresultatet. Her har me fyrst og fremst fokus på forfattarar og på litteratur. Ei finurleg finte no kunne vere å sleppe til Ivar Aasen og litt livsrøynsle: «Det er leitt å ha valet og ta skalet.» Ordtøket peiker sjølvsagt på ein situasjon der ein kan velje fritt, men tek det ringaste. Det er vel heller tvilsamt at han Ivar hadde valet til kommunestyre og fylkesting 2023 i tankane når han skreiv ned fyndordet, men me kan ikkje fullt og heilt utelukke det.

Denne gongen blir det også utdrag frå Anders Arrebos Hexaëmeron (forfatta i 1630-åra). I kapittelet «Verdens første Uges tredie Dag» skildrar Arrebo Guds skapinga av jorda og vatnet – og der omtalar han det truleg mest kjende naturfenomenet i Norden i tidleg nytid: Moskstraumen i Lofoten – ein av dei sterkaste tidvasstraumane i verda.

Quiz 15. september

Slaktaren brukte skarp ammunisjon, og når skotet gjekk, måtte vi ungane halde oss på trygg avstand frå fjøsgangen der slaktinga skulle skje. Men så snart det small, sprang vi fram frå skjulestaden for å få med oss mest mogleg av haustens dramatiske høgdepunkt. Slaktinga av sau gjekk som regel roleg føre seg, medan avlivinga av julegrisen alltid var meir spennande.

Det regnar. Eg har søkt ly i Kragerø bibliotek. Det er fleire timar til ferja går. Den hyggelege bibliotekaren har gitt meg kaffi og lesestoff om reisemålet mitt, Jomfruland. Eg ser bilete av kvitveisbløming i bøkeskogen, og bonden som går med ei bøtte poteter på Hasselgården, der eg skal bu. I bakgrunnen på det siste biletet ser eg ei høg mast. Kva kan det vera? Der rauk den ferien.

Erik «Myggen» Mykland sa ein gong at den underfundige målfeiringa hans, der han liksom trippa som ein mygg med hendene som små venger, fyrst skjedde spontant. Rørslene var altså ikkje noko han hadde øvd inn heime på badet.

Det er ikkje måte på sopp no. Det er sopp overalt. To mann frå den lokale baren min gjekk ut i skogen og plukka 15 kilo på to timar. Dei klarte ikkje å bere meir. I sosiale medium er det så gult at du lurer på om det er noko feil med fargane på dataskjermen. Ein vert nesten gul på fingrane av å skrolle seg gjennom alle dei bognande korgene og bøttene.

Det er laurdag 27. august 2022, eg vaknar til nyhenda om at skodespelar Espen Skjønberg døydde i går. Eldre lesarar kjende han nok best frå teaterscena og norsk film, men eg, og mange frå generasjonen min, kjente han utvilsamt best som Haakon Frydenlund i Familiesagaen De syv søstre som gjekk på TV 2 frå 1996 til 2000, med ein kjenningsmelodi eg framleis nynnar på når eg er i laurdagskveldmodus.

Støre-regjeringa har ikkje skapt politisk synergi, men sklerose. Dei baserte partia lever ikkje i fruktbar symbiose. Dei har prøvd å snylta på kvarandre, med innslag av kannibalisme. Begge er blitt magrare av det. Dei har spela kvarandre dårlegare, det er uro i rekkene, og det er vanskeleg å skaffa seg eit nytt veljarfolk.

Har du høyrt om qatarmizat? Nei, kva det jødiske samfunnet i Kairo drakk på 1200-talet, er nok ikkje kvardagskunnskap i dag, men så langt attende går faktisk ideen om å blande vatn, sitrusfrukt og søtstoff til ein forfriskande drikk.

Eg følgde den gamle mannen langt oppi 90-åra. Kvar månad ringde den russisk-aserbajdsjansk-israelske stormeisteren Emil Sutovskij (f. 1977) til Nejsjtadt og rapporterte frå samtalen på Facebook. Det var sjakkinternett på sitt beste.

Blada skjelv i vinden, og nokre av dei er meir skjelvne enn andre. Det er ikkje for inkje me seier at nokon skjelv som eit ospelauv. Me kan skjelva på hendene, i røysta, i knea eller rett og slett i buksene. Verst er det når sjølve grunnen under oss skjelv. Til alt hell er ikkje alle område på jorda jordskjelvområde. Mange stader vert folk fyrst og fremst råka av politiske jordskjelv.

Det har vore val i Noreg, men sidan Klok-redaksjonen er politisk nøytral, vil me ikkje komme med spissfindigheiter om valresultatet. Her har me fyrst og fremst fokus på forfattarar og på litteratur. Ei finurleg finte no kunne vere å sleppe til Ivar Aasen og litt livsrøynsle: «Det er leitt å ha valet og ta skalet.» Ordtøket peiker sjølvsagt på ein situasjon der ein kan velje fritt, men tek det ringaste. Det er vel heller tvilsamt at han Ivar hadde valet til kommunestyre og fylkesting 2023 i tankane når han skreiv ned fyndordet, men me kan ikkje fullt og heilt utelukke det.

Denne gongen blir det også utdrag frå Anders Arrebos Hexaëmeron (forfatta i 1630-åra). I kapittelet «Verdens første Uges tredie Dag» skildrar Arrebo Guds skapinga av jorda og vatnet – og der omtalar han det truleg mest kjende naturfenomenet i Norden i tidleg nytid: Moskstraumen i Lofoten – ein av dei sterkaste tidvasstraumane i verda.

Quiz 15. september

Slaktaren brukte skarp ammunisjon, og når skotet gjekk, måtte vi ungane halde oss på trygg avstand frå fjøsgangen der slaktinga skulle skje. Men så snart det small, sprang vi fram frå skjulestaden for å få med oss mest mogleg av haustens dramatiske høgdepunkt. Slaktinga av sau gjekk som regel roleg føre seg, medan avlivinga av julegrisen alltid var meir spennande.

Det regnar. Eg har søkt ly i Kragerø bibliotek. Det er fleire timar til ferja går. Den hyggelege bibliotekaren har gitt meg kaffi og lesestoff om reisemålet mitt, Jomfruland. Eg ser bilete av kvitveisbløming i bøkeskogen, og bonden som går med ei bøtte poteter på Hasselgården, der eg skal bu. I bakgrunnen på det siste biletet ser eg ei høg mast. Kva kan det vera? Der rauk den ferien.

Erik «Myggen» Mykland sa ein gong at den underfundige målfeiringa hans, der han liksom trippa som ein mygg med hendene som små venger, fyrst skjedde spontant. Rørslene var altså ikkje noko han hadde øvd inn heime på badet.

Det er ikkje måte på sopp no. Det er sopp overalt. To mann frå den lokale baren min gjekk ut i skogen og plukka 15 kilo på to timar. Dei klarte ikkje å bere meir. I sosiale medium er det så gult at du lurer på om det er noko feil med fargane på dataskjermen. Ein vert nesten gul på fingrane av å skrolle seg gjennom alle dei bognande korgene og bøttene.

Det er laurdag 27. august 2022, eg vaknar til nyhenda om at skodespelar Espen Skjønberg døydde i går. Eldre lesarar kjende han nok best frå teaterscena og norsk film, men eg, og mange frå generasjonen min, kjente han utvilsamt best som Haakon Frydenlund i Familiesagaen De syv søstre som gjekk på TV 2 frå 1996 til 2000, med ein kjenningsmelodi eg framleis nynnar på når eg er i laurdagskveldmodus.