Vatn som livsnødvendig og livstrugande kraft er kjernemotivet i Bråtveits nye bok. Ein må trygt kunne seie at ho har vore heldig med timinga. «Ingenting er meir føyeleg enn regn», skriv ho, men legg straks til: «når vatnet fløymer over sine breidder, sopar stein og tre, telefonstolpar, hus, menneske og campingvogner med seg, kan ingen stoppa det. Det føyelege er vorte uregjerleg».

Bannord og kraftuttrykk i boktitlar var før tusenårsskiftet nærast å rekne som eit tabu, men etter Ari Behns debut med Trist som faen i 1999, har det auka på med salsfremjande titlar av typen Fakta faen, Bikkjefaen, Fittekvote og Faen ta skjebnen, alle titlar på ungdomsbøker, og tar vi med Olaug Nilssens Få meg på, for faen (2005), ser ein at dei pripne har nok å henge seg opp i. Sist ute i bannskapens tittelparade er Linn Strømsborg med romanen Faen, faen, faen.

DnFs nye leiar skreiv bøker i 20 år før han vart invitert til litteraturfestivalar. No turnerer Brynjulf Jung Tjønn med fleire dikt som tidlegare har vorte refuserte.

Dordi Strøm er utdanna biletkunstnar, scenograf og kostymedesignar og har vore sentral i ei rekke teaterframsyningar, seinast i Abdul = Hkeem på Det Norske Teatret og Betenkningstid, som hadde premiere på Grusomhetens Teater. Dei siste åra har ho òg hatt verkstad i kostymedesign med tusenvis av elevar i Den kulturelle skulesekken. Nyleg fekk ho statens tiårige stipend for etablerte kunstnarar.

Då pandemien råka Noreg, sette Lotta Elstad seg til å skrive, og ho stoppa ikkje før ho hadde ein serie på tre romanar. Den første, Xiania 1, er alt seld for ein rekordsum til eit dansk forlag.

Dordi Strøm er utdanna biletkunstnar, scenograf og kostymedesignar og har vore sentral i ei rekke teaterframsyningar, seinast i Abdul = Hkeem på Det Norske Teatret og Betenkningstid, som hadde premiere på Grusomhetens Teater. Dei siste åra har ho òg hatt verkstad i kostymedesign med tusenvis av elevar i Den kulturelle skulesekken. Nyleg fekk ho statens tiårige stipend for etablerte kunstnarar.

I intervjuet med Tore Renberg i førre utgåve av Dag og Tid kom vi diverre i skade for å gjere ein feil. Det rette er at om ein ved lungeflyteprøven legg ein bit av lunga til eit dødt spedbarn i vatn, vil eitt av to skje: Han vil søkke eller flyte. Flyt lungebiten, tilseier det at barnet har døydd etter fødselen. Går lungebiten til botnar, tyder det at barnet var dødt i mors liv og kan altså ikkje ha blitt myrda av mor si.

Karl Ove Knausgård har takka ja til Leninprisen. Litt uklart for kva – han seier jo at han skjønar kven Lenin, tyrannen, var. Det som ligg til grunn for å seia ja, er at han ser Lenin som ein «kompleks» figur som ville det gode, men var ansvarleg for det vonde.

Ei 15 år gammal jente som blei truga med dødsstraff for spedbarnsdrap, og det merkelege fenomenet «lungeflyteprøve» fekk Tore Renberg til å forkaste alle fordommar mot historiske romanar.